Pytania o aspekt moralny w kontekście hazardu pojawiają się nierzadko z uwagi na specyficzny charakter tego rodzaju działalności. Wszyscy wiemy, że tam gdzie w grę wchodzą duże albo i ogromne pieniądze tam pojawiają się najróżniejsze pokusy złamania wszelkich obowiązujących norm, tak prawno – regulaminowych jak o tych w sferze moralno – etycznej. Dla tych, którzy gotowi są złamać wszelkie normy i reguły byleby za wszelką cenę ograć rywali i zdobyć nagrodę główną nie mają kompletnie żadnego znaczenia ograniczenia i ustanowione normy natury moralnej. Jak oszust jest zdeterminowany i zdecydowany je złamać to nikt ani nic nie odwiedzie go od tych zamiarów.
Prawo natury moralnej różni w kwestii hazardy różni się zależnie od kręgu kulturowego, cywilizacyjnego i religijnego i to temu ostatniemu aspektowi się tu krótko przyjrzymy. Zależnie od regionu świata i dominującej w nim religii bądź wyznania ludzi uczy się nieco odmiennego podejścia do hazardu w oparciu o obowiązujące nauczanie. Każdorazowo nauczanie o moralności w kwestii hazardu i gier losowych za podstawę ma święte księgi i tworzone na ich podstawie dokumenty. A ponieważ święte księgi religijne różnią się na całym świecie między sobą toteż zagadnienie hazardu będzie różnie rozpatrywane od strony moralnej w każdym z nich.
W europejskim kręgu kulturowym
I tak np. w naszym kręgu kulturowo – religijnym dominuje, przynajmniej nominalnie, katolicyzm a na zachodzie Europy silna pozycję mają też wyznania protestanckie. Wschód zaś należy w większości do prawosławia. Już w nauczaniu tych trzech odnóg chrześcijańskich widać różnice w podejściu do gier losowych za pieniądze. Zdecydowanie katolicyzm ma tu najbardziej łagodne i liberalne stanowisko, bowiem nie uznaje on, co do zasady hazardu jako grzesznej i niemoralnej praktyki. Gra za pieniądze dla katolika nie jest więc grzechem, o ile spełnione są ściśle sprecyzowane warunki. Tak długo jak osoba grająca panuje i kontroluje swoje zachowanie przy stole do gry, dopóki potrafi w założonym przez siebie momencie podziękować i wstać i dopóki swoją grą i obstawianymi kwotami nie naraża bliskich i rodziny na utratę podstawowych źródeł utrzymania, tak długo póki traktuje on hazard jako rozrywkę i zabawę, a nie gra do upadłego żeby zgarnąć jak najwięcej to do tego momentu nie ma powodu się przyczepić do czegokolwiek. Grzechem i czynem niemoralnym hazard staje się w sytuacji przekroczenia tej wyznaczonej cienkiej linii.
Zgoła odmiennie widzą hazard wyznawcy odłamów protestanckich oraz prawosławia. Jedni i drudzy odrzucają takie praktyki jako moralnie niewłaściwe i nieodpowiednie. W ich oczach gra na pieniądze jest za każdym razem grzechem i czymś złym. Wynika to z wpajanego w tych wyznaniach od małego poszanowania dla pracy i znaczenia zarabiania pieniędzy. Według nich zarobek jest moralny tylko jako efekt ciężkiej pracy, hazard zaś pozwala na łatwe i szybkie wzbogacenie się co jest elementarnie sprzeczne z wyznawanymi tam zasadami.
Świat islamu
Mocno radykalny stosunek w kwestii moralnej oceny hazardu ma islam. Jest on tam nie tylko potępiony ale i zabroniony pod groźbą ciężkich kar. Co więcej w muzułmańskim świecie zakaz dotyczy nie tylko gry w kasynie, najlepszym kasynie internetowym czy obstawiania zakładów u bukmachera ale także same spekulacje giełdowe. Są one traktowane na równi z hazardem jako dzieło dzieło szatańskie, które ma potencjał odciągania ludzi od spraw wiary i religii i sprowadzania ich ku niższym instynktom.
Judaizm
W judaiźmie widzimy podejście nieco podobne do tego w islamie jednak nie jest ono aż tak skrajne, gdyż dopuszcza jednak pewne jego formy, ale warunkowo. W tym względzie podejście judaizmu w pewnym sensie przypomina to katolickie. Religia mojżeszowa dopuszcza ściśle określone okazjonalne formy praktyk hazardowych jednak podstawowym warunkiem braku grzeszności jest zachowanie w trakcie gry zdrowego rozsądku praz wysokiego poziomu samokontroli. Rabini na kazaniach nauczają aby w kwestii gry za pieniądze zachować umiar także jeśli chodzi wysokość obstawianych zakładów i nie ulegać pokusom łatwego i szybkiego zarobku poprzez obstawianie dużych sum pieniędzy. Nie jest to stricte określone i sprecyzowane w żadnych pismach tej religii, a bardziej wynika z wielowiekowej tradycji i historii judaizmu, niemniej jednak przekroczenie tych wytycznych oraz zakazów jest jednoznaczne z popadnięciem w grzech i sprawia, że hazard staje się praktyka naganną moralnie.
Daleki Wschód a moralność w hazardzie
Swoje nauczanie moralne w kwestii praktyk hazardowych wykształciły także wielkie religie Dalekiego Wschodu, buddyzm oraz hinduizm. Są one zbliżone z racji wspólnej kultury na gruncie której wyrosły obie religie, choć po bliższym przyjrzeniu się niuansom można dostrzec pewne różnice.
Zarówno buddyzm jak i hinduizm zaznaczają i podkreślają, że hazard ma ogromnych rozmiarów potencjał jeśli chodzi o uzależnianie od siebie ludzi. Ma ewidentnie tendencje, aby odciągać ich ot tego co naprawdę istotne, czyli od ciągłego wewnętrznego samorozwoju, stojącego w wyraźnym centrum obu tych religii. Jednocześnie hazard odciąga od istotnych spraw doczesnych, które także są istotne dla całościowego rozwoju. W wyniku nadmiernego zaangażowania w hazard i poświęcania mu zbyt dużej uwagi oraz czasu rozluźnieniu a w dalszej kolejności nawet i zerwaniu ulegają relacje i więzi międzyludzkie, w tym te rodzinne. Ponadto nadużywanie hazardu jest prostą ścieżką i równią pochyłą do moralnego upadku człowieka.
Warto przeczytać
Kim są Amisze?